کووید ۱۹ هم بحرانی است برای سلامت جهانی و هم تهدیدی است برای اقتصاد بین الملل. این ویروس ضرورت روی آوردن به دورکاری را مضاعف نموده است. از منظر فرهنگ لغت کمبریج، دورکاری یعنی انجام کار در منزل در حالیکه با اداره خود از طریق تلفن، ایمیل یا اینترنت در تماس هستید. دورکاری یک سازماندهی منعطف کاری است که به کارکنان اجازه می دهد در محیطی غیر از محیط معمول کار، به انجام فعالیت های خود بپردازند.
با شروع بحران کووید ۱۹ دورکاری به عنوان یک راهکار مناسب برای کنترل تبعات بیماری معرفی شده است. با اینحال موسسه مشاوره ای گارتنر(۲۰۲۰) پیش بینی کرده است که یکی از روندهای مهم در پسا کرونا توسعه فرهنگ دورکاری است.
با اجرای دورکاری های متعدد در نیمه دوم سال جاری و نبود داده های تحقیقی گزارش نظرسنجی دورکاری در ایران، ۵۰ ریسک مرتبط و 16 استراتژی در ۸ حوزه در آذرماه منتشر شد.
فایل پیوست ۴۷ صفحه می باشد که نتایج این تحقیق را به صورت خلاصه بیان کرده است.
این گزارش به همت دکتر علی داوری و دکتر مهدی صانعی منتشر شده است.
